Her şeye alışabiliriz de acıya alışamayız değil mi? Orhan baba nın bir şarkısında olduğu gibi, ‘’ben zaten her acının tiryakisi olmuşum’’ dizesi pek gerçekçi değil, kazın ayağı öyle değil,Kim acıya,müptela,tiryaki olabilir ki!.. Sanırım herşeye alışırda insan bir tek acıya alışamaz... Onca yaşanan acıdan sonra, bende acıya alışamadım tabiki... Acının ne anlama geldiğini bildiğim için; acı çekenlere kıyamıyorum... Lütfen hep gülün... ''Mutlluluğun tiryakisi olun...''
Masaldaki Alaaddininin sihirli lambasını bulsam, karşılaşsam şu sihirli cinle, isteyeceğim ilk şey; insanlara mutluluk dağıtabileceğim sihirli bir değnek olurdu... Ben gülen gözler görmeyi çok özledimmmm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder